Dobra prywatne a dobra publiczne w ekonomii

Dobra prywatne – to te dobra, które są przedmiotem konsumpcji indywidualnych osób. Mają one dwie istotne właściwości:
- dobra te, wskutek nabycia i użytkowania, konkurują ze sobą, co oznacza, że konsumpcja dodatkowej ilości danego dobra przez jedną osobę zmniejsza ilość dóbr, które mogą nabyć inne osoby
- umożliwiają one wyłączenie z konsumpcji – właściciel towaru (sadu i jabłek) może odmówić dostaw dotychczasowemu odbiorcy. Jest to cecha ważna wówczas, gdy powstają zaległości w płatnościach za towary

Dobra publiczne – wytwarzane są one w sektorze gospodarki publicznej, a zaspokajają potrzeby zbiorowości społecznych.
Charakteryzują się one:
- nie zużywają się one, zwykle jednorazowo korzysta z nich jednocześnie i bez uszczerbku dla innych, większa liczba osób
- nie mogą być one zastępowane przez dobra prywatne o podobnej użyteczności np. ochrona środowiska
- nikt nie może być pozbawiony możliwości korzystania z nich przez zakaz lub cenę rynkową. Zakłada się więc dostępność i równość w korzystaniu z dóbr publicznych

Dobra publiczne mogą być dostarczane przez państwo odpłatnie lub nieodpłatnie. Nieodpłatne dostarczanie dóbr wymaga ich finansowania z budżetu publicznego, a zatem uczestnictwa obywateli w kosztach wytwarzania.

Prawa ekonomiczne – stale powtarzające się zależności, związki między elementami gospodarki o charakterze statycznym. Prawa ekonomiczne są właściwościami procesów gospodarczych, rządzą procesami gospodarczymi.

- Działanie praw ekonomicznych nie ujawnia się w pojedynczych przypadkach, lecz w masowym powtarzaniu się działania. Istnienie praw ekonomicznych jest niezależne od świadomości i roli ludzi.
- Zrozumienie zasady działania procesów gospodarczych wymaga poznania praw ekonomicznych, owych regularnych zależności, które łączą zmieniające się zjawiska gospodarcze.

Teoria ekonomiczna – powiązany logicznie zbiór twierdzeń, praw, definicji wyjaśniających zjawiska i procesy ekonomiczne; sposób interpretacji rzeczywistości, jej fragmentu czy też zjawiska. Teorie ekonomiczne eksponują to, co typowe i istotne. Formułowanie tych praw dokonuje się w drodze wykorzystania modeli ekonomicznych

Model ekonomiczny – konstrukcja teoretyczna mająca wyjaśnić obserwowane zjawiska. Jest to zbiór założeń tworzących uproszczony, schematyczny obraz pewnego fragmentu w całości gospodarki, abstrahując od zjawisk przypadkowych lub uznanych za mniej ważne dla wyjaśnienia danego aspektu rzeczywistości gospodarczej.