Polecane: EgoBody.pl

Tworzenie więzi międzywspólnotowych to pierwszy etap, pierwszy krok w kierunku, który dzisiaj określamy mianem globalizacji. Prosta produkcja towarowa, próby pokonywania barier kulturowych i językowych, politeizm, uświadamianie sobie odmienności między wspólnotami oraz organizacja na poziomie małego, bezpośrednio zarządzanego państwa-miasta- to najbardziej charakterystyczne cechy tego pierwszego etapu w kierunku globalizacji świata społecznego.

Drugim etapem w rozwoju „globalizacji” jest etap rozwiniętej gospodarki towarowo-pieniężnej, pojawienie się państw narodowych oraz religii monoteistycznych. Cechuje się on rywalizacją na stale powiększającym się rynku towarów i usług, rywalizacją ideologiczną, w sferze organizacji politycznej społeczeństwa, kształtowaniem się narodów, zabiegami o ich tożsamość, podkreślaniem odmienności kulturowej itp.

Trzeci etap procesu globalizacji to etap usuwania i łamania granic oraz barier ustanowionych przez państwa narodowe i wielonarodowe.

Jak zwykle najwcześniej proces ten uwidocznił się w sferze gospodarczej i wyraził się silną ekspansją przedsiębiorstw kapitalistycznych, przepływami kapitałów i siły roboczej oraz powiększaniem się rynków międzynarodowych i rynku światowego w niektórych dziedzinach.

Do kluczowych cech procesu globalizacji zalicza się m. in.:
- wielowymiarowość
- międzynarodową współzależność
- integrowanie gospodarek narodowych
- złożoność i wielowątkowość
- postęp naukowo-techniczny
- kompresję czasu i przestrzeni
- wielopoziomowość
- 4 – D globalizacji:
1. delokalizacja gospodarki
2. denacjonalizacja produktu
3. deterytorializacja działalności gospodarczej
4. dematerializacja gospodarki światowej

Jedną z cech globalizacji jest „kompresja czasu i przestrzeni”. Czas i przestrzeń – dwie zdawałoby się niezmienne, aprioryczne kategorie organizujące ludzkie życie ulegają na naszych oczach radykalnej metamorfozie. Szereg zjawisk i procesów społecznych zachodzi dziś bez wyraźnej lokalizacji w terytorialnie określonej przestrzeni globu. Dystanse geograficzne i granice przestają mieć poważne lub jakiekolwiek znaczenie. Świat jest coraz częściej postrzegany jako „jednolita wspólnota”. Rozwój nowoczesnych technologii powoduje także destrukcję poczucia czasu, stwarza wieczne „tu i teraz”. Komunikacja  wymaga bowiem coraz mniej czasu, który traci niemalże trzeci wymiar, kurcząc się do jednej chwili, przynajmniej dla tych, którzy realizują swe działania za pośrednictwem elektronicznych łączy. Jednoczesność i natychmiastowość działań ludzkich to nowe wyznaczniki sytuacji globalnej. Ponadto wszystko wokół nas istnieje jakby coraz krócej, strumienie obrazów, informacji, rzeczy i ludzi przepływają obok w coraz większym tempie. Świat przemija coraz szybciej i szybciej.

Natomiast Z. Parella wyróżnia trzy wyznaczniki globalizacji gospodarczej, są to:
- globalizacja mienia finansowego i kapitałowego – międzynarodowa mobilność kapitału
- globalizacja rynków, strategii działania – integracja biznesu na skalę światową (transport międzynarodowy, giełdy walutowe, giełdy kapitałowe)
- globalizacja technologii, połączonych badań naukowych i wiedzy – rozwój technologii informatycznej